küçük bir çocukken en sevdiğim oyundu hayal kurmak. gece olup da ortalık çekildiğinde yatağıma uzanır, olmak ya da yapmak istediğim ne varsa enine boyuna düşünür ve kafamda canlandırırdım. bir nevi rüyalarıma ön hazırlık yapmış olurdum, düşündüklerimin çoğu yarıda kalır ve uykuma kurban giderdi çünkü.
seneler ilerleyip hayatın o çok tuzlu tadını vermeye başladığında ve kafamdaki hayallerin ölü çocuklar